با نام خدای عالی اعلی

 

 

عن الحسين بن محمّد عن معلّى بن محمّد عمّن أخبره عن عليّ بن جعفر قال: سمعت أبا الحسن عليه السلام يقول‏:

و از حسين بن محمد از معلى بن محمد از كسى كه به او خبر داده است از على بن جعفر از ابو الحسن عليه السلام نقل كرده كه حضرت فرمود:

 

لمّا رأى رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله بني اميّة يركبون منبره أفظعه،

وقتى كه حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله در عالم خلسه (خواب) ديد كه بنى اميه از منبر او بالا مى‏روند، وحشت كرد.

 

فأنزل اللَّه تعالى قرآنا يتأسّى به‏

پس خداوند اين آيه را بر وى نازل كرد که به آن تأسی جوید :

 

وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ‏

وقتى كه به ملائكه گفتيم به آدم سجده كنيد، همه آنها سجده كردند جز ابليس.

 

ثمّ أوحى اللَّه تعالى إليه: إنّي امرت فلم اطع، فلا تجزع إذا أمرت فلم تطع في وصيّك.

آنگاه خداوند به پیامبر (ص)وحى كرد كه: به درستی که من امر نمودم ، اطاعت نشدم .. پس جزع مکن زمانی را که امر کنی و در خصوص وصیّ ات اطاعت نشوی ! . ۱

 
 

۱.شيخ حر عاملى، محمد بن حسن، الجواهر السنية في الأحاديث القدسية (كليات حديث قدسى) - تهران، چاپ: سوم، 1380ش.